Jelavić Malenica, Deša; Mijatović, Tea; Prepolec, Lovro
Atomske jezgre u povijesti svemira.
In: Znanstveni susreti 3. vrste
(7 July 2011 - 8 July 2011)
Zagreb, Hrvatska.
(Unpublished)
Abstract
Želimo li objasniti nukleosintezu elemenata, moramo spojiti dva naizgled suprotna ekstrema svemira: njegove gotovo najmanje objekte (atomske jezgre) s ponajvećima (zvijezdama, galaksijama i svemirom u cjelini). Atomske jezgre su na scenu povijesti stupile vrlo rano. U primordijalnoj nukleosintezi, koja završava 3 minute nakon Big Banga, formirane su najlakše jezgre: 2H, 3He, 4He, 6Li i 7Li. Sve teže jezgre generirane su u nuklearnim reakcijama koje se odvijaju u svim fazama života zvijezda - od mirnog gorenja vodika u pp i CNO ciklusima, preko eksplozivnog gorenja helija, ugljika i težih elemenata u kojima nastaju elementi do željeza, do s i r procesa koje čine reakcije izazvane neutronima. U eksplozijama supernova prerađeni zvjezdani materijal i najteži stvoreni elementi raspršuju se u svemir, te tako postaju dijelom novih zvijezda i planeta. Danas, 13,7 milijardi godina nakon nastanka prvih jezgri, u svijetu kakvog poznajemo imamo 92 prirodna elementa i preko 3100 prirodnih i umjetnih izotopa!
Važan zadatak nuklearne fizike je rasvijetliti vrlo složene puteve odvijanja reakcija u zvijezdama i svojima otkrićima objasniti zastupljenost elemenata koju danas uočavamo. Naročito su bitni eksperimenti koji uključuju jezgre 12C i 16O, s obzirom da je omjer tih elemenata odigrao ključnu ulogu u razvoju života u svemiru.
Predstavljena su tri eksperimenta koja se tiču reakcija bitnih za nukleosintezu na kojima su sudjelovali autori ovog postera: posredno mjerenje reakcije 12B→8Li + 4He, koja je vrlo važna za modeliranje nukleosinteze u slučaju nehomogenog ranog svemira; izučavanje najsporijeg procesa u CNO ciklusu 14N(p, γ)15O; istraživanje strukture jezgre 17O rezonantnim raspršenjem 13C na 4He.
Actions (login required)
|
View Item |
319
UNSPECIFIED